12 januari 2024 | Ik en de ander /filosofie/Thomas Combez/
Andy Merrifield
In het recente hoorcollege, getiteld "Leve de amateur," verkennen we In het recente hoorcollege van Thomas Crombez , Andy Merrifield. , een boeiende visie op de dynamiek tussen professionals, en de minder belichte categorie: de amateurs. Het betoog van Merrifield roept vragen op over de wijdverspreide tweedeling tussen succesvolle professionals en als mislukking bestempelde individuen, amateur.
Voor dat we het college hadden was mijn idee van een amateur een wat negatief beeld, kneuterig zeg maar, een knutselaar iemand die lekker bezig is als een hobby.
Met overtuiging stelt Merrifield dat amateurs een cruciale en vaak over het hoofd geziene rol spelen. Deze gedreven individuen proberen met passie en toewijding hun activiteiten tot een succes te maken, vaak zonder de verwachting van een grote beloning. In plaats van te worden gedefinieerd door professioneel succes of mislukking, positioneert Merrifield amateurs als een krachtige derde categorie.
Om zijn punt te illustreren, maakt Merrifield gebruik van diverse bronnen, waaronder ideeën van Edward Said en literaire werken zoals Kafka's 'Het proces' en 'Het slot,' evenals Dostojevski's 'Aantekeningen uit het ondergrondse.' Door deze verschillende perspectieven te integreren, belicht Merrifield de valkuilen van overmatige professionalisering en presenteert hij een bevlogen pleidooi voor de waarde en betekenis van het amateurisme.
Dit hoorcollege roept belangrijke vragen op over hoe we succes en waarde definiëren in onze samenleving en biedt een frisse kijk op degenen die gedreven worden door passie en intrinsieke motivatie, eerder dan puur professioneel gewin.
Met overtuiging stelt Merrifield dat amateurs een cruciale en vaak over het hoofd geziene rol spelen. Deze gedreven individuen proberen met passie en toewijding hun activiteiten tot een succes te maken, vaak zonder de verwachting van een grote beloning. In plaats van te worden gedefinieerd door professioneel succes of mislukking, positioneert Merrifield amateurs als een krachtige derde categorie.
Om zijn punt te illustreren, maakt Merrifield gebruik van diverse bronnen, waaronder ideeën van Edward Said en literaire werken zoals Kafka's 'Het proces' en 'Het slot,' evenals Dostojevski's 'Aantekeningen uit het ondergrondse.' Door deze verschillende perspectieven te integreren, belicht Merrifield de valkuilen van overmatige professionalisering en presenteert hij een bevlogen pleidooi voor de waarde en betekenis van het amateurisme.
Cultuur niet perse voor geld | meerwaarde maatschappelijke waarde psychologie
Sociaal niet perse voor harde euro's | meer waarde ont=moeten
Samen | bevolkingsgroepen verbinden, filosofische meer waarde
reflectie |
Dit hoorcollege roept belangrijke vragen op over hoe we succes en waarde definiëren in onze samenleving en biedt een frisse kijk op degenen die gedreven worden door passie en intrinsieke motivatie, eerder dan puur professioneel gewin.
Deze reflectie onderstreept de essentie dat cultuur en sociaal welzijn niet exclusief beoordeeld zouden moeten worden op financiële gronden. De focus ligt op de meerwaarde van culturele en sociale aspecten in termen van maatschappelijke waarde en psychologische impact.
Cultuur wordt niet slechts gezien als een middel voor financieel gewin, maar als een kracht met diepgaande maatschappelijke waarde. De nadruk ligt op de psychologische invloed van culturele expressie op individuen en gemeenschappen, wat bijdraagt aan de verrijking van het menselijk leven.
Op sociaal vlak wordt benadrukt dat waarde niet strikt gebonden is aan monetaire eenheden, maar eerder aan het vervullen van menselijke behoeften, zoals ontmoeting en verbinding. Hierbij wordt ingegaan op de intrinsieke waarde van menselijke interactie en sociale cohesie, los van financiële metingen.
Het begrip 'samen' wordt geïntroduceerd als een middel om bevolkingsgroepen te verbinden. Hierbij wordt niet alleen gekeken naar de praktische aspecten van sociale cohesie, maar ook naar de filosofische meerwaarde die voortkomt uit het streven naar eenheid en verbondenheid tussen verschillende groepen in de samenleving.
Ivo van Hoven | interview na de bezuiniging . Zie hier wat ik daar van vind|
"In de hedendaagse samenleving wordt kunst niet alleen gefinancierd door subsidies, maar ook door particuliere initiatieven. Deze verschuiving naar een meer gediversifieerde financieringsbron weerspiegelt de opkomst van neoliberale ideeën, waarbij de overheid zich terugtrekt en individuele bijdragen belangrijker worden. Hoewel dit model de mogelijkheid biedt om kunst toegankelijk te houden, brengt het ook zorgen over de ongelijkheid in inkomsten.
Particuliere giften, vaak afkomstig van welgestelde individuen, kunnen een krachtig instrument zijn om kunst en cultuur te ondersteunen. Deze vrijgevigheid heeft het potentieel om de financieringskloof te dichten die is ontstaan door verminderde overheidssteun. Het stelt culturele instellingen in staat om te gedijen, kunstenaars te ondersteunen en ervoor te zorgen dat kunst voor diverse gemeenschappen toegankelijk blijft.
Echter, aan de andere kant, brengt deze afhankelijkheid van particuliere giften en de daaruit voortvloeiende ongelijkheid in verdiensten ethische vraagstukken met zich mee. Het kan leiden tot een hiërarchie in de culturele sector, waarbij de kunst die wordt gesteund door rijke filantropen een bevoorrechte positie inneemt en misschien te veel zeggenschap krijgen (belangen verstrengeling) . Dit roept vragen op over welke kunstvormen prioriteit krijgen en in hoeverre dit de diversiteit en inclusiviteit van de culturele productie beïnvloedt.
In het streven naar een evenwicht tussen particuliere financiering en culturele integriteit, is het van belang kritisch na te denken over de impact van deze financiële modellen op de diversiteit, toegankelijkheid en ethiek van kunst en cultuur. Het is een voortdurende uitdaging om een duurzaam evenwicht te vinden waarbij financiële ondersteuning samengaat met behoud van artistieke autonomie en maatschappelijke relevantie.