Careful Project | The living Museum
Opdracht Careful project |
Maak goede afspraken en bekijk wat je samen kunt doen. Neem hier je tijd voor, dat is bij dit project belangrijk: elkaar echt ontmoeten en werelden verkennen.
Inleiding |
27 oktober 2023
Wat vinden wij vreemd?
Vreemd is wat we onszelf ons zeggen of waar we niets van willen weten. Vreemd heeft te maken met de mogelijkheid om mee in relatie te gaan.
Welke relatie start bij jezelf.
Wat weet ik van mezelf als artiest?
Als artiest beschik ik over een intrinsieke creatieve geest met een diepgaande kennis van textiel en fashion. Het vormgeven zit in mijn DNA en ik heb de afgelopen jaren hard gewerkt om mijn artistieke vaardigheden verder te ontwikkelen. Het kunstenaarsschap heb ik mezelf eigen gemaakt door autonoom te werken en het proces de leiding te laten nemen in mijn creatieve reis.
Hoewel ik een passie heb voor kunst en creatie, ben ik niet immuun voor twijfels en faalangst. Dit is iets wat ik altijd met me meedraag. Desondanks ben ik vastbesloten om deze obstakels te overwinnen en laat ik me niet weerhouden door mijn angsten. Ik zie mezelf als iemand die op het startblok staat, met mijn voeten klaar om te springen, ondanks de onzekerheden die kunnen ontstaan. Het is juist deze innerlijke drang om te creëren en te blijven groeien als kunstenaar en als mens die me telkens weer aanzet om die sprong te wagen.
Mijn artistieke reis is een voortdurende ontdekkingstocht, en ik ben vastbesloten om mijn creatieve visie verder te ontwikkelen, obstakels te overwinnen en mezelf als kunstenaar te blijven uitdagen. Het is mijn overtuiging dat juist in die sprong in het diepe, in het omarmen van onzekerheid en twijfel, de meest waardevolle kunstzinnige ontdekkingen worden gedaan. Deze voortdurende zoektocht naar zelfexpressie en artistieke groei vormt de kern van wie ik ben als artiest.
Voeten op het startblok en spring!
Wat weet ik van mezelf als leraar?
Een van mijn sterke punten als educatieve professional is mijn geduldige en toegewijde benadering van het onderwijs. Als docent of curriculumontwikkelaar begrijp ik het belang van geduld bij het overbrengen van kennis en het begeleiden van studenten op hun leerreis. Ik ben ervan overtuigd dat elk individu zijn of haar eigen tempo en leerstijl heeft, en daarom ben ik vastbesloten om de benodigde tijd en aandacht te besteden aan elke student om ervoor te zorgen dat ze optimaal kunnen profiteren van het onderwijs.
Bovendien ben ik altijd op zoek naar manieren om vernieuwing te brengen in het curriculum. Ik geloof dat onderwijs voortdurend in ontwikkeling moet zijn om relevant en effectief te blijven. Daarom ben ik bereid om nieuwe lesmethoden, technologieën en benaderingen te verkennen en te integreren in het onderwijsproces. Ik ben enthousiast over het aanbieden van frisse perspectieven en het creëren van een dynamische leeromgeving die studenten stimuleert om hun potentieel te benutten en kritisch te denken.
Kortom, mijn geduldige aard en mijn streven naar vernieuwing in het curriculum zijn twee essentiële elementen van mijn educatieve filosofie. Ik ben vastberaden om studenten te begeleiden op hun leerreis met begrip en zorg, terwijl ik tegelijkertijd streef naar een dynamisch en boeiend onderwijsprogramma dat zich aanpast aan de veranderende behoeften en verwachtingen van de leerlingen en de samenleving als geheel.
Hoe weet ik dat?
Mijn vermogen om te weten komt voort uit mijn persoonlijke ervaringen en mijn reactie op uitdagende situaties. In momenten waarin ik het gevoel had de grip te verliezen, bijvoorbeeld doordat ik te laat was met het nemen van een beslissende stap of doordat ik de situatie verkeerd had ingeschat, heb ik geleerd om kalmte te bewaren. Ik heb de vaardigheid ontwikkeld om de situatie opnieuw te beoordelen en met geduld en vastberadenheid de controle terug te krijgen. Deze ervaringen hebben me geholpen om te begrijpen hoe ik met onzekerheden en uitdagingen om kan gaan en hoe ik situaties in mijn voordeel kan draaien, zelfs wanneer het aanvankelijk mis lijkt te gaan.
Mijn vermogen om te weten is een product van persoonlijke groei en reflectie, en het heeft me geholpen om veerkrachtiger en doelgerichter te worden in het omgaan met complexe situaties. Het stelt me in staat om inzichten te verwerven en te leren, zelfs in tijden van tegenspoed, en om deze inzichten toe te passen in mijn verdere ontwikkeling. Het is deze capaciteit die me in staat stelt om te weten, zelfs in de meest uitdagende omstandigheden.
Mijn inzicht in zorg en kunst is gegroeid door mijn ervaringen en mijn toewijding aan het onderwerp. In situaties waar ik merkte dat ik de controle verloor of dat ik te laat was met het nemen van de juiste stappen, was het mijn vermogen om rustig te blijven en de situatie opnieuw te evalueren dat me heeft geholpen om de controle terug te krijgen. Deze ervaringen hebben me geleerd dat geduld en reflectie belangrijk zijn, zowel in de zorg als in de kunst.
Wat weet ik over zorg en kunst?
Wat ik over kunst en zorg weet, komt voort uit mijn persoonlijke geschiedenis en ervaringen. Als moeder van twee tienerjongens en iemand die in haar jeugd direct te maken heeft gehad met psychische aandoeningen binnen haar familie, begrijp ik de impact van zorg op individuen en gezinnen. Mijn vader werd herhaaldelijk opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis, wat voor mij als kind een verwarrende en soms beangstigende situatie was. Deze ervaringen hebben me de waarde van empathie en ondersteuning in de zorgcontext doen inzien.
In tegenstelling tot sommige van mijn gezinsleden, ontdekte ik al vroeg in mijn leven dat creatieve expressie, met name in textiel- en kledingontwerp, en tekenen, effectieve manieren waren om mijn gevoelens en gedachten te uiten en om te gaan met de emotionele uitdagingen in mijn leven. Tijdens deze moeilijke periode fungeerde mijn paard als een welkome toevlucht. Het bood me rust en een plek om mijn emoties te verwerken, wat binnen onze gemeenschap en in die tijd niet altijd begrepen werd.
Deze persoonlijke ervaringen hebben mijn overtuiging versterkt dat kunst en creatieve expressie een belangrijke rol kunnen spelen in het welzijn en de genezing van mensen, met name in de context van zorg en psychische gezondheid. Het heeft me aangemoedigd om kunst te beschouwen als een waardevol middel om emoties te uiten, begrip te bevorderen en te helpen bij het herstelproces. Het is deze overtuiging en mijn persoonlijke geschiedenis die mijn interesse en betrokkenheid bij kunst en zorg hebben gevormd en die me blijven inspireren om de kracht van kunst verder te verkennen in het ondersteunen van anderen in vergelijkbare situaties. Wat denk je over zorg en kunst?
Wanneer ik hierop reflecteer kom ik op het volgende:
Ingezet om het begrip en de perceptie van de samenleving ten aanzien van personen met psychische aandoeningen te verbeteren?
Wanneer we dit vanuit een andere hoek bekijken, kunnen we constateren dat de samenleving tegenover deze doelgroep verschilt in perspectieven en inzichten. Dit is geïllustreerd door mijn persoonlijke ervaringen en geschiedenis, waarbij ik de waarde van empathie en creatieve expressie heb geleerd als middelen om de impact van zorg en psychische gezondheid op individuen en gezinnen te begrijpen. Mijn overtuiging is dat kunst en creatieve uitingen een cruciale rol kunnen spelen bij het uiten van emoties, het bevorderen van begrip en het ondersteunen van het herstelproces van mensen in vergelijkbare situaties. De erkenning van deze rol van kunst en creativiteit kan bijdragen aan het veranderen van perspectieven binnen de samenleving over deze doelgroep en hun behoeften.
Als mijn persoon een antwoord op een issue binnen de zorg en kunst wat zou dan de vraag zijn?
Wat ik weet over zorg en kunst komt voort uit mijn betrokkenheid bij beide gebieden. Ik heb de kansen gehad om in de zorg te werken en tegelijkertijd mijn passie voor kunst te cultiveren. Dit heeft me in staat gesteld om te begrijpen hoe kunst kan bijdragen aan het welzijn en de genezing van individuen in de zorgomgeving.
Mijn kennis en inzet hebben me de mogelijkheid geboden om bij te dragen aan zowel de zorg- als de kunstgemeenschappen. Als mijn vaardigheden en toewijding kunnen bijdragen aan het vinden van antwoorden op uitdagingen binnen zorg en kunst, zou de vraag waarschijnlijk zijn: "Hoe kunnen we de synergie tussen zorg en kunst maximaliseren om het welzijn en de genezing van individuen te bevorderen?" Deze vraag weerspiegelt mijn streven om de positieve impact van kunst in de zorgsector verder te verkennen en te benutten.
Mogelijke stappen die ik kan zetten |
· Verdiepen in de ervaringen van de doelgroep die hebben deelgenomen aan projecten waarin kunst en zorg samenkomen, en onderzoek hoe deze ervaringen hun begrip van zorg hebben beïnvloed.
· Onderzoek de potentiële toepassingen van kunst in andere aspecten van de gezondheidszorg en welzijn, en hoe dit kan bijdragen aan het welzijn van patiënten op verschillende niveaus.
Wat wil ik te weten komen?
- Hoe kunnen kunstprogramma's effectief worden ontworpen en geïmplementeerd om de doelgroep, op een passende en toegankelijke manier te bereiken en ondersteunen, met inachtneming van mijn persoonlijke ervaringen en overtuigingen? En hoe kan de samenleving waarin de doelgroep woont betrokken worden?
- De kracht van creëren in cocreatie, het aanwakkeren van artistieke vermogens bij de ander, zingeving, ontwikkeling van de participatieve praktijk, wat brengt dit gebeuren voor mijn eigen artistieke proces als kunstenaar? En hoe zorgen we voor elkaar?
Acties|
Belangrijk bij deze opdracht, elkaar echt ontmoeten en werelden verkennen.
Misschien een wandeling door de stad om zicht te krijgen op het werkveld.
Vragen interview om kennis te maken|
Belangrijk bij deze opdracht, elkaar echt ontmoeten en werelden verkennen.
- Kun je jezelf even voorstellen?
- Wat zijn jouw grootste drijfveren?
- Op wie ben je trots binnen de organisatie?
- Wat staat er nog op de bucketlist voor de stichting door jouw ogen?
- Wat is jouw tip aan mij?
- Waar kan ik een bijdrage leveren in de stichting?
Vragen vanuit mijn aannames |
1. Hoe kunnen de kenmerken en het gedrag van Tilburgse Outlaws, die zich onderscheiden door het verleggen van grenzen en zich buiten de gevestigde paden te begeven, bijdragen aan het creëren van een bloeiende gemeenschap in de Tilburgse samenleving?
- Hoe kunnen we effectieve strategieën ontwikkelen om het stigma rond de doelgroep te veranderen en de perceptie ervan in de samenleving te verbeteren?
- Hoe kunnen we methoden ontwikkelen en in kaart brengen om effectief contact te leggen en de doelgroep te bereiken?
- Hoe kan creatieve expressie en kunstinterventies effectief worden ingezet om het begrip en de perceptie van de samenleving ten aanzien van personen met psychische aandoeningen te verbeteren?
6 november Bezoek The Living museum
Verslag van het gesprek bij het Living Museum
Vandaag had ik het genoegen om een bezoek te brengen aan het Living Museum, een bijzondere plek waar kunst en creativiteit samenkomen. Mijn eerste gesprek vond plaats met Addy, een kunstenaar die al een half jaar actief deelneemt aan dit inspirerende initiatief. Addy gaf aan dat hij zich in het Living Museum thuis voelt, als een warme plek waar hij zichzelf kan zijn en zijn artistieke passies kan uitleven.
Addy leidde me vervolgens naar Rob Haen, die op dat moment druk in gesprek was met andere mensen. Het was duidelijk dat deze mensen ook een warme plek hadden gevonden in het Living Museum. Nadat Rob klaar was met zijn gesprekken, verwelkomde hij me hartelijk en stelden we ons kort aan elkaar voor. Samen gingen we thee halen voordat Rob me een korte rondleiding gaf door het museum.
Tijdens de rondleiding kreeg ik een inkijkje in de diverse aspecten van het Living Museum. Er zijn werkplekken, aangename plekken om te verblijven, en er worden verschillende werkgroepen georganiseerd. Het museum biedt een thuis voor mensen die om welke reden dan ook even geen toegang kunnen vinden tot de reguliere maatschappij, of die behoefte hebben aan een creatieve uitlaatklep. Wat opvallend is, is dat de meeste kunstenaars hier een psychische indicatie hebben. Ondanks de diversiteit aan achtergronden en ervaringen, worden ze allemaal liefdevol verwelkomd en beschouwd als kunstenaars zodra ze het Living Museum betreden.
Een interessant aspect van het Living Museum is dat er geen strikte regels zijn, maar eerder tradities. Deze tradities zijn gebeurtenissen waar waarden aan gehecht worden, en ze vormen de kern van de gemeenschap. Het is niet de bedoeling om deze tradities te doorbreken door gedrag dat niet bij de traditie past. Dit is een intrigerende benadering, omdat het mensen bewust maakt van hun bijdrage aan de tradities binnen het Living Museum en hoe ze deze kunnen voortzetten en koesteren.
Tijdens het daaropvolgende gesprek ontstond er een boeiende discussie over hoe ik zou kunnen bijdragen aan het Living Museum. Ik deelde mijn ideeën over gemeenschap en het versterken van verbindingen in de samenleving.
Rob vertelde me dat hij samen met Pim bezig is met het ontwikkelen van een boek en een educatief product om het concept van het Living Museum te delen als instrumenten die in het educatieve product zijn opgenomen en in het boek worden beschreven. Ze proberen de essentie te achterhalen van wat het Living Museum zo succesvol maakt in Tilburg, met als doel dit te kunnen delen met andere organisaties. Het Living Museum fungeert hierbij als een inspiratiebron en model.
Rob toonde interesse in mijn mogelijke bijdrage aan dit project en stelde voor om binnenkort een nieuwe afspraak te plannen, waarbij ik samen met hem en Pim zou kunnen verkennen op welke manier ik een waardevolle rol zou kunnen spelen in dit initiatief. Dit toekomstige gesprek belooft een spannende mogelijkheid te zijn om te zien hoe mijn visie op gemeenschap en verbinding kan bijdragen aan het verdere succes van het Living Museum en zijn educatieve projecten.
Al met al was mijn bezoek aan het Living Museum een inspirerende ervaring. Het is duidelijk dat deze unieke plek een broedplaats is voor creativiteit, zelfexpressie en gemeenschapsgevoel. De kunstenaars die hier samenkomen, ongeacht hun achtergrond, vinden hier een warme en gastvrije omgeving waar ze hun artistieke passies kunnen uiten en zichzelf kunnen zijn. Het Living Museum is niet zomaar een plek, het is een levendige traditie waar iedereen een sleutel heeft tot creativiteit en verbinding.
Ik ben benieuwd wat het mij gaat brengen.
We gaan in gesprek 13 november over wat ik kan betekenen voor de ontwikkeling van het boek.
Uit het gesprek bij het Living Museum kunnen twee belangrijke actiepunten worden geïdentificeerd:
Actiepunten voor mij|
Verdere verkenning van bijdrage: Het
eerste actiepunt is het verkennen van mijn mogelijke bijdrage aan het Living
Museum. Dit omvat het bespreken van mijn ideeën over gemeenschap en verbinding
en hoe deze kunnen worden geïntegreerd in de activiteiten en doelstellingen van
het Living Museum. Hierbij zal een afspraak worden ingepland om in de toekomst
verder te overleggen.
Samenwerking aan educatief product: Het tweede actiepunt betreft de samenwerking met Rob en Pim aan de ontwikkeling van een educatief product en boek dat het concept van het Living Museum beschrijft. Dit educatieve product zal worden ontworpen om de kernprincipes van het Living Museum over te brengen en als model te dienen voor andere organisaties. Hierbij zal een nieuwe afspraak worden gepland om mijn rol in dit project te bespreken en te bepalen hoe ik kan bijdragen aan de creatie van het educatieve materiaal.
13 november 2023: Planning van Creatieve Sessies voor Educatieve Tool
Evaluatieverslag - Living Museum Educatief Project
Opdrachtgever:* SW (Living Museum). Uitvoerder: Kunstenaar (Jijzelf) Deelnemers:Pim, Rob (Living Museum),
Toekomstige Ontwikkelingen
Rob heeft interesse getoond in mijn mogelijke bijdrage en er is een toekomstige afspraak gepland. Deze ontmoeting biedt de kans om samen met Rob en Pim te verkennen hoe mijn visie op gemeenschap en verbinding kan bijdragen aan het succes van het Living Museum en de educatieve projecten.
Doel van Informatie-Ophalen:
Het doel van het project is om op een creatieve manier informatie te verzamelen met betrekking tot het belang van het voortbestaan van The Living Museum. De focus ligt vooral op de ervaring van de gemeenschap, inspiratie voor herstel, drijfveren van bezoekers en de sfeer binnen het museum.
Vormgeving van het Proces:
Het creatieve proces is vormgegeven in de vorm van een gedicht, als weergave van de emoties en gedachten van de betrokkenen. Het gedicht fungeert als basis voor het stellen van vragen en het verzamelen van informatie. Na deze fase wordt een beeld toegevoegd ter versterking van het gedicht, gevolgd door een gezamenlijke voordracht.
Planning van de Sessies:
Het project is gepland in twee sessies op 4 en 6 december. De eerste sessie staat in het teken van het gebruik van het gedicht voor het verzamelen van informatie. De tweede sessie, op 6 december, omvat het creëren van een beeld dat het gedicht versterkt, gevolgd door een gezamenlijke voordracht.
Uitnodiging voor de Sessies:
Een aangepaste uitnodiging (bijlage B) is opgesteld na overleg met Rob, gericht op wat passend is voor de doelgroep. Dit is een resultaat van effectieve communicatie en inzicht in de behoeften van de betrokkenen.
Sessie Stappen:
Elkaar ontmoeten en inchecken:
- Deelnemers stellen zich voor en delen enkele woorden die hun identiteit weerspiegelen. Het inchecken omvat ook de emotionele staat en eventuele relevante informatie.
Vormgeving van het Proces:
Ik heb besloten om dit proces vorm te geven
aan de hand van een gedicht. Door elkaar vragen te stellen op
basis van het gedicht, willen we kijken of de bovenstaande vragen beantwoord
kunnen worden. Na deze fase zullen we een beeld toevoegen dat het gedicht
versterkt, gevolgd door het gezamenlijk voordragen van het resultaat.
Gedicht schrijven:
- Deelnemers schrijven individueel gedichten. Belangrijke woorden worden omcirkeld voor verdere exploratie.
Beeldmateriaal maken:
- Creatieve expressie met vrije keuze uit schilderen, klei, knutselen, etc.
Voordragen aan elkaar:
- Deelnemers delen hun gedichten en gecreëerde beeldmateriaal. Mogelijk wordt geluid opgenomen.
Algemene Reflectie:
Mijn bezoek aan het Living Museum was inspirerend. Het museum blijkt een bruisende plek voor creativiteit, zelfexpressie en gemeenschapsgevoel. Het is duidelijk dat het Living Museum niet zomaar een locatie is, maar een levendige traditie waar iedereen de sleutel heeft tot creativiteit en verbinding. Dit bezoek heeft mijn enthousiasme en betrokkenheid vergroot. Op naar de werksessies!
Uitnodiging voor de sessies wordt opgehangen in de ontvangst ruimte.
Op 18 december 2023 eind evaluatie / reflectie met Rob |
Vond de eindevaluatie plaats, waarbij Rob het voortouw nam in het gesprek. Hij opende met een boeiende anekdote over zijn ontmoeting met een groep oudere mensen afgelopen vrijdag, waarbij hij dezelfde gedichtvorm had toegepast als in ons project. Rob deelde dat deze ontmoeting diepgaande emoties naar boven bracht bij de deelnemers, sommigen zelfs tot tranen toe geroerd door de herinneringen die het gedicht had opgeroepen.
Vervolgens reflecteerden we op onze samenwerking. Rob benadrukte dat onze eerste interacties afwisselend waren, waarbij aan het begin van het project zowel hij als ikzelf niet precies wisten waar we stonden. Hij dacht oorspronkelijk dat ik een soort stageopdracht of guerrilla-actie zou uitvoeren met de kunstenaars in het centrum. Mijn benadering, echter, was om samen te ontdekken wat de samenwerking ons beiden zou brengen, in plaats van een eenzijdige uitvoering van hun wensen. Tijdens ons gesprek kwamen we erachter dat er aanzienlijke raakvlakken waren en dat Rob momenteel aan een boek werkt. We overwogen de mogelijkheid dat ik hieraan zou kunnen bijdragen en besloten een tweede sessie te plannen, inclusief Pim, die samen met Rob het boek schrijft.
In de tweede sessie met Pim en Rob samen hebben we de gelegenheid gebruikt om duidelijker te kaderen en had ik inmiddels een helderder beeld van wat ik wilde bereiken met het live museum. Het oorspronkelijke idee was te omvangrijk, dus hebben we het kleiner gemaakt door het te kaderen. Hoewel Rob aanvankelijk twijfels had, opende hij zich op vertrouwen en merkte op dat de aanpak goed heeft uitgepakt; het bleek dat de samenwerking meer opleverde dan de som der delen.
Rob gaf aan dat hij nu het gevoel heeft goud in handen te hebben met deze werkwijze. Ik benadrukte mijn zoektocht naar de kunstenares die de basis van het gedicht heeft gelegd en mijn pogingen via LinkedIn om contact te leggen. Rob erkende en waardeerde mijn kwetsbaarheid tijdens de samenwerking, evenals mijn actieve deelname aan het creatieve proces. Hij beschouwde dit als mijn 'open-houding', wat volgens hem een waardevolle kracht in het project was. Deze openheid manifesteerde zich niet alleen in mijn interactie met Rob en Pim als opdrachtgevers, maar ook in mijn benadering van de deelnemers. Het was voor mij essentieel om me open op te stellen naar iedereen die bij het project betrokken was.
Mijn open houding betrof niet alleen de mensen met wie ik samenwerkte, maar strekte zich ook uit tot het behouden van een open communicatie met de deelnemers. Het was belangrijk voor mij om de kaders vast te houden waar ik me comfortabel bij voelde. Door deze open maar tegelijkertijd gefocuste aanpak kon ik niet alleen effectief communiceren met de opdrachtgevers, maar ook een waardevolle bijdrage leveren aan de groep deelnemers.
Deze benadering zorgde ervoor dat de deelnemers zich gehoord en begrepen voelden, waardoor een sfeer van vertrouwen en samenwerking ontstond. Het vermogen om mijn openheid te combineren met het behoud van kaders leidde tot een effectieve dynamiek in het project, waarbij zowel de artistieke visie als de behoeften van alle betrokkenen in acht werden genomen. Rob en Pim waardeerden niet alleen de creatieve output, maar ook de wijze waarop ik de groep bijeenbracht en een positieve sfeer wist te creëren waarin iedereen zijn stem kon laten horen. Deze 'open-houding' bleek daarmee niet alleen mijn persoonlijke kracht, maar ook een essentieel element voor het succes van het gehele project.
Persoonlijke Eind reflectie 18 december 2023 |
Tijdens dit project heb ik verschillende leerpunten ervaren die mijn perspectief op mijn eigen capaciteiten en interesses hebben veranderd. Een opmerkelijk leermoment was het besef van het belang van mijn 'open-houding', zoals Rob het noemde. Hoewel ik aanvankelijk terughoudend was over het idee van werken in de zorgsector, bleek dit project een eyeopener te zijn. Het samenwerken met Rob en Pim, en vooral mijn interactie met de deelnemers, heeft mijn denken over de zorg veranderd.
Ik heb geleerd dat de zorgsector, die aanvankelijk niet mijn eerste keuze was, wel degelijk raakvlakken heeft waar ik mezelf zou kunnen thuis voelen. Mijn openheid naar de opdrachtgevers en de deelnemers heeft me laten inzien dat de zorg niet alleen draait om zorgverlening, maar ook om creatieve expressie, empathie en het samenbrengen van mensen. Dit inzicht heeft mijn kijk op mijn eigen carrièrepad verbreed en me laten realiseren dat 'care' in bredere zin ook relevant is voor mijn persoonlijke ontwikkeling.
Een ander belangrijk leermoment was het besef dat het behouden van kaders niet betekent dat je afstandelijk moet zijn. Integendeel, mijn vermogen om mijn openheid te combineren met een gerichte aanpak bleek een cruciale factor voor het succes van het project. Het heeft niet alleen geleid tot een effectieve samenwerking met de opdrachtgevers, maar ook tot een positieve dynamiek binnen de groep deelnemers.
Kortom, dit project heeft me niet alleen artistieke en organisatorische vaardigheden bijgebracht, maar heeft ook mijn eigen vooroordelen en beperkte kijk op bepaalde vakgebieden doorbroken. Het heeft me doen inzien dat leren en groeien vaak plaatsvinden buiten de comfortzone. Mijn ervaring in de zorgsector heeft me nieuwe perspectieven geboden en heeft me aangemoedigd om mijn carrière-opties met een breder spectrum te overwegen. Het is een waardevolle ontdekkingstocht geweest die mijn professionele en persoonlijke horizon aanzienlijk heeft verbreed.